UNTITLED

          Akala ko masaya na ako. Akala ko  sapat na ang lahat dahil kasama ko na sya. Akala ko magiging maayos na ang takbo ng buhay ko. Pero bakit parang hindi naman. Hindi pa rin ako nagiging ok dahil sa mga nangyari kanina. Sa tuwing naalala ko yun, naluluha pa rin ako. Kahit sa paggising ko galing sa pagkakaidlip. Naiiyak pa din ako. Sya ang hinahanap ko :'( Manhid ba sya? Hindi ko matukoy kung sino ang mali sa amin. Ngunit sa nararamdaman ko, alam kong nasasaktan ako. Oo, apektado rin sya ngunit alam kong galit at inis lang ang alam kong nararamdaman nya. Bakit sya ganoon? Hindi ko alam kung ano pang mangyayari sa bukas ko :'( Mas gugustuhin ko pang mapag-isa kaysa naman sumama sa iba pero sya naman ang hinahanap ko. Kung iisipin ko, mali na iniwan ko sya kanina. Pero masisisi ba nya ako kung nasasaktan na ako masyado sa pagba-balewala nya sa akin? :'( Hindi ko naman sya gustong iwan. Kinailangan ko lang talaga na iwan sya dahil isang saglit pa.. Bubuhos na ng luha ko. Iniwan ko sya ng walang kasama. Nakokonsensya ako oo pero pinaramdam naman nya sa akin na ako'y nag-iisa. Ilang beses ko ba syang kinausap at binalak makipag-ayos? Pinilit ko naman ng paulit-ulit ngunit kahit isang sagot sa mga yon, wala naman syang magandang sinabi. Puro salita lang na "wala akong pakialam" ang kahulugan. Sa ngayon nag-iisa ako at ayoko makisalamuha sa iba dahil hindi naman nila mapapawi ang sakit na nararamdaman ko. Mabuti pang mag-isa. Wala akong pakialam sa kanila :'(